امشب مدیـنه جنّت الاعلای عشق است           طوفانِ رحمت خورده بر دریای عشق است
در خانۀ موسی‌ابن جعفر غصّه‌ای نیست           چون که شب میلاد یک آقای عشق است

فـوج مَـلـک بـهـرِ زیــارت آمـد انـگـار           وردی نهفته بر روی لبهای عشق است

ای عــاشـقـانِ کـلِّ دنـیـا؛ جـان رسـیــده
سر را فـرود آرید چون سلـطان رسـیده

آمد امـامی که شـریـف و مهـربان است           آمد بـزرگی که یـقـیـنـاً خوش بیان است
ارثـیـه‌ها دارد ز حـیـدر حـضرت عشق           آمد کسی که بی‌گـمان زهـرا نشان است
از نـسـلِ ایـن آقـا قـیــامـت‌هـا بـپـا شــد           او جدِّ پاکِ حضرت صاحب زمان است

این ضامن آهوست دریای عطوف است
تـنـهـا امامِ مـهـربـانـی کـه رئـوف است

یــاران!، بـشـارت آمـده فـرزنـدِ زهــرا           او بـضـعـه‌ای باشـد بـرای جـانِ طـاهـا
آمـد عـلـیِ دیـگــری …مـانـنـدِ حـیــدر           آمــد امــامِ دیـگــری …مــانــنـدِ مــولا
سـرشـار از لـطـفـش تمامِ کائـنات است           او دسـتـگـیـری مـی‌کـنـد از کـلِّ دنــیــا

او آبــروداری کــنـد بــا یـک اشـــارت
کارش کـرامت در کـرامت در کـرامت

آمد امـامی که سراپـا فـیـضِ نـور است           آمـد امـام مـهـربـانـی که صـبـور اسـت
در دامنِ تطـهـیـر آمد حـضـرت عـشـق           رجس و پلیدی‌ها یقین دارم که دور است
در خــانـۀ مـوسـی قـیـامـت کــرده آقــا           از یُمنِ او کلِّ جهان شور و نشور است

سـلـطـان رسـیـده محـشـرِ کـبرا رسـیده
جـانِ عـلـی و حـضـرت زهـرا رسـیـده

بـایـد کـه رو آریــم بر آقــای مــشــهــد           تا خـاطـره سـازیم با شـب‌هـای مـشـهـد
با جـرعـه‌ای از آب سـقـاخـانه؛ مسـتـیم           باید بخـوانـنـد ما هـمـه شـیـدای مـشـهـد
گرد و غبارِ این حوالی چون مسیح است           دل‌ها گـره خورده فـقـط در پای مشـهـد

مــا زائـرانِ بـی‌نــوای ثــامـن هـسـتـیـم
چونکه دخـیـل مقـتـدای ضامن هـسـتـیم